Vitin që
shkoi kisha vendosur të provoja një gjë në lidhje me llogarinë e Facebook-ut,
duke qenë që kishte filluar një ndikim negativ në kohën time. Pasi që një nga
pasionet e mia është shkrimi, përpiqesha të postoja disa nga shkrimet e mia si
dhe inkurajimet e ndryshme, që janë pjesë edhe e punes sime pastorale. Duke qenë
që shumica e shqiptarëve kanë një llogari në Facebook, normalisht që për të qenë
në komunikim me të tjerë duhet të jesh aty ku ata janë.
Por kur ke
aplikacionin e Facebook-ut në celular të gjitha pëlqimet dhe komentet të
sjellin edhe njoftimet e tyre, gjë që të shtyn të hysh sërish në aplikacion.
Pastaj njerëz që nuk i njeh dhe duan të bëhen ‘miq’ me ty dhe ata që duan të të
shkruajnë ose të të bëjnë pjesë e grupit të tyre vetëm sa shtojnë numrin e
njoftimeve në celular.
Facebook-u është një aplikacion social, dhe e njeh shume
mirë dobësinë e njeriut për të futur hundët tek gjërat e tjetrit, dhe kjo dobësi
e shfrytëzuar mjeshtërisht nga aplikacioni, bën që kushdo që ka një llogari , të
mund të rrijë me orë të tëra duke shikuar postimet e të tjerëve dhe muret e
tyre plot me thënie (të tyre ose të dikujt tjetër), me video të ndryshme dhe
nganjëherë pa dmth fare, me lajme e me pafundësi gjërash. Ndaj duke qenë që
kushtet janë të tilla vendosa të bëja disa gjëra në lidhje me të.
E para gjë që bëra,duke shikuar ndikimin negativ të Facebook-ut në kohën
time, vendosa ta hiqja aplikacionin nga celulari. Dhe jo vetëm Facebook-un por çdo aplikacion social si Twitter,
Instagram dhe LinkedIn. I hoqa nga celulari në mënyrë që pjesa e njoftimeve të
hiqet plotesisht dhe më nuk kisha zile të shpeshta që më tërhiqnin vëmendjen. Uau- kjo ishte vërtet një gjë çliruese dhe
ndikimi ishte i menjëhershëm.
Në celular
kam lënë ato aplikacione që u mundësojnë të tjerëve të më shkruajnë në Internet
sepse puna pastorale patjetër kërkon që lidhjet komunikuese të jenë të hapura
me të tjerët.
E dyta gjë që bëra ishte që ndalova postimin e fotove
familjare, udhëtimeve dhe dreka/darka/restorante se më dukej sikur po merrja gjithë miqtë e mi me
vete kudo që shkoja dhe humba privacine. Ndoshta për dikë mund të duket interesante
postimi i çdo levizjeje të tyre por për mua kjo është paksa e vjetër tashmë.
Tani fotot familjare i dërgoj në grupin e familjes përmes aplikacioneve të
tjera dhe vetëm për familjen!
E treta gjë që ndodhi pas një viti pa Facebook,(që ishte
si një kohë agjërimi nga gjithë informacioni i panevojshëm ose i përsëritur me
qindra herë nga miqtë e tu), unë përjetova
një çlirim nga dëshira për të shikuar postimet e të tjerëve dhe nuk e di sa sa
orë të humbura kam kursyer vitin që shkoi! Me miqtë e mi të vërtetë kam
komunikim të rregullt dhe nuk kam nevojë t’i ndjek postimet e tyre sepse tashmë jam në komunikim me ta
dhe e di se çfarë po ndodh në jetën e tyre.
Si e përdor Facebook-un tani?
Facebook është
më tepër se një media sociale- është një platformë që njeërzit e përdorin më
shumë për ndikim tek të tjerët sesa për
miqësi. Edhe termi ‘miq’ (friends) në Facebook është sipas meje i gabuar sepse është
e pamundur të kesh me mijëra miq. Nëse kemi një ose dy miq të vërtetë jemi njerëz
me fat. Çdo gjë përtej këtyre numrave është thjesht një ‘i/e njohur’ose ‘i/e
panjohur’ por që ka një interes që do të
lidhet me ty.
Ndoshta
interesi mund të jetë intelektual (sepse
poston diçka që ushqen mendjen e tyre),
shpirtëror /frymëror (sepse ushqen shpirtin/ frymën nga postimet tuaja) ose
janë thjeshtë të vetmuar dhe të varur nga aplikacioni dhe duan më shumë miq
sepse kjo u krijon atyre ndjesine se janë të vlerësuar, të pranuar ose... më të
mirë se të tjerët (që kanë më pak miq se ata) dhe për arsye edhe jo etike.
Facebook-un
tashmë e përdor vetëm për postime që kanë të bëjnë me artikuj dhe postime që ndërlidhen
me punën time pastorale dhe intelektuale. Për të tjerat nuk kam kohë.
Aplikacionet i hap në kompjuter dhe nuk planifikoj t’i rikthej në celularin
tim. Në këtë mënyrë ruaj veten nga vjedhësit e kohës.
Ky artikull
nuk është shkruar për të gjykuar askënd që e përdor Facebook-un me orë të tëra
çdo ditë por për të treguar që është e mundur të jetosh pa të ose pa qenë i ‘varur’
nga aplikacioni, (dhe e di se të tillë njerëz ka shumë sot). Pra ka një rrugëdalje
– është në pushtetin tënd që të rifitosh lirinë nëse do.
Sa për
informacion, ka njerëz që nuk kanë një llogari në Facebook dhe janë shumë shumë
rehat me këtë vendim! Mendoj që secili duhet të shikoj arsyen pse përdorin
Facebook-un dhe kohën që kanë në dispozicion për këtë ose të tjera aplikacione.
Nëse keni kohë për të harxhuar dhe mendoni se ia vlen t’i çoni në mediat
sociale ju mund ta bëni. Por jam shumë i sigurt që miqësitë e vërteta me njerëz
të vërtetë dhe koha e shpenzuar me ta, do të ketë shumë më tepër vlerë për ju në
të ardhmen, sesa lëvizja e gishtit mbi një ekran celulari me orë të tëra!